Επιτέλους με αποδοχή

Και έτσι ξαφνικά την είδε!

Μετά από δύο ώρες προετοιμασίας η επιθυμητή εικόνα εμφανίστηκε μπροστά της.

Ήταν όμως μόνο δύο ώρες η προετοιμασία;

Είχε αρχίσει να έχει τις αμφιβολίες της...

Θυμόταν το, γεμάτο αποστροφή, βλέμμα της, στο χαζοκόριτσο με τις κοτσίδες, τα χιλιοφορεμένα ρούχα που δεν είχε επιλέξει και τη σάκα στον ώμο...

...τους αδέξιους πειραματισμούς με τα καλλυντικά της μαμάς...

...τις ώρες συγκάλυψης των σπυριών της εφηβείας με απανωτές στρώσεις μέικ-απ...

...ή τις ατελείωτες "βόλτες" για ψώνια, χωρίς να βρίσκει τίποτα να της κάνει αίσθηση...

Όμως να! Επιτέλους! Την είχε μπροστά της!

Μια ολοζώντανη σελίδα του Κοσμοπόλιταν την κοίταζε κατάματα μέσα απ' τον καθρέφτη, με αποδοχή!

Χωρίς να το ξέρει, αυτή ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της.